Κάθε ιδιοκτήτης ψαριών έρχεται τελικά αντιμέτωπος με το δίλημμα του τρόπου απόρριψης των ανεπιθύμητων ψαριών. Πολύ συχνά, ο απελπισμένος ιδιοκτήτης σκέφτεται την πανάρχαια μέθοδο του ξεπλύματος στην τουαλέτα. Ω, η χαρά της τουαλέτας – τόσο απλή, τόσο γρήγορη, τόσο αποτελεσματική. Ή ίσως όχι. Μήπως οι ενοχές ή τα παιδιά που κλαίνε με λυγμούς σας εμπόδισαν να πετάξετε την Goldie στον πορσελάνινο θρόνο;
Αν ναι, ίσως να σκεφτήκατε το σχέδιο Β. Βγάλτε τον χάρτη του πολιτειακού πάρκου με τα δάχτυλα του σκύλου και εντοπίστε ένα ποτάμι ή μια λίμνη, ώστε η Goldie να έχει ένα ωραίο νέο σπίτι. Τα παιδιά μπορούν να την επισκέπτονται τα Σαββατοκύριακα. Όλοι είναι ευτυχισμένοι, σωστά;
Λάθος. Δυστυχώς, τόσο για τα ψάρια όσο και για το περιβάλλον, καμία από τις δύο επιλογές δεν είναι κατάλληλος τρόπος απόρριψης ανεπιθύμητων ή άρρωστων ψαριών. Και η απελευθέρωση ψαριών ενυδρείου ή άλλων κατοικίδιων ζώων στη φύση μπορεί να είναι παράνομη και σίγουρα είναι κακό για το κατοικίδιο και το περιβάλλον. Είναι προτιμότερο να δωρίσετε τα ψάρια σε ένα νέο σπίτι, και να γιατί.
Σχέδιο Α: Ξεπλύματα
Το σηπτικό σύστημα δεν είναι σχεδιασμένο για την απόρριψη ανεπιθύμητων πραγμάτων; Ναι, είναι, αλλά τα άρρωστα ψάρια δεν πρέπει να βρίσκονται στον κατάλογο των αντικειμένων που μπορούν να ξεπλυθούν.
Πρώτον, σκεφτείτε το ζήτημα της σκληρότητας προς τα ψάρια. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένα ζωντανό ψάρι που πετιέται σε ένα σύστημα που μεταφέρει κάθε είδους επιβλαβή απόβλητα θα υποφέρει με κάποιο τρόπο. Το ξέπλυμα ενός ζωντανού ψαριού είναι σαν να πετάτε ένα ανεπιθύμητο γατάκι ή κουτάβι σε ένα λάκκο του αποχωρητηρίου. Αρκετά είπαμε.
Αν αυτό δεν σας ενοχλεί, να ένας πιο εγωιστικός λόγος για να σκεφτείτε δύο φορές το ξέπλυμα. Το ψάρι μεταφέρει τις ασθένειες ή τα παράσιτα που το μόλυναν εξαρχής. Ανεξάρτητα από το πόσο απομακρυσμένο είναι, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να μεταδοθούν αυτές οι ασθένειες μέσω του νερού στο τοπικό περιβάλλον. Θα νιώθατε άνετα να χρησιμοποιείτε μια τουαλέτα γνωρίζοντας ότι ένα άρρωστο ψάρι μόλις είχε κολυμπήσει εκεί;
Σχέδιο Β: Απόρριψη
Υπάρχουν τόσες πολλές λίμνες, ποτάμια και λίμνες – γιατί να μην τοποθετήσετε εκεί τα ανεπιθύμητα ψάρια; Φαίνεται φυσικό – αν τα ψάρια προήλθαν αρχικά από εκεί. Ωστόσο, αυτό σπάνια συμβαίνει. Χιλιάδες μη ενδημικά είδη ψαριών εισάγονται στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες κάθε χρόνο. Αυτά τα ψάρια δεν ανήκουν στις τοπικές υδάτινες οδούς.
Γιατί; Για αρχή, οι συνθήκες διαβίωσης δεν είναι συνήθως ιδανικές. Η θερμοκρασία του νερού και άλλοι περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορεί να είναι πολύ σκληροί για να επιβιώσουν. Βακτήρια και παράσιτα στα οποία δεν εκτίθενται κανονικά -και επομένως δεν είναι ανθεκτικά- μπορεί να τα προσβάλλουν. Μπορεί να μην υπάρχουν κατάλληλες τροφές γι’ αυτά, οπότε θα λιμοκτονήσουν, ή μπορεί να γίνουν γεύμα για τα ψάρια και άλλα άγρια ζώα που είναι ενδημικά στην περιοχή.
Οι πιθανότητες δεν είναι ευνοϊκές για μια μακρά και υγιή ζωή για τα περισσότερα μη ενδημικά ψάρια. Αυτά που επιβιώνουν δημιουργούν ένα ακόμη χειρότερο πρόβλημα: τα μη ιθαγενή ψάρια μπορούν να προκαλέσουν χάος στον βιότοπο. Μπορεί να σκοτώσουν άλλα ψάρια και άγρια ζώα, να καταστρέψουν τη βλάστηση και να μεταδώσουν παράσιτα και ασθένειες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορούν να αναπαραχθούν και να δημιουργήσουν καταστροφικούς απογόνους που η Μητέρα Φύση δεν σκόπευε ποτέ να υπάρξουν σε αυτό το περιβάλλον, και όλοι γνωρίζουμε τους κινδύνους του να παίζεις με τη Μητέρα Φύση. Σε πολλά τοπικά οικοσυστήματα έχουν προκληθεί σημαντικές ζημιές από μη ιθαγενή ψάρια που απορρίφθηκαν απρόσεκτα.
Ποιες είναι λοιπόν οι επιλογές σας;
Τα υγιή ψάρια δεν πρέπει ποτέ να αποτελούν πρόβλημα για να απαλλαγείτε από αυτά . Όλες οι παρακάτω επιλογές είναι προτιμότερες από την απόρριψη ή το ξέπλυμα:
- Απευθυνθείτε σε ένα τοπικό κατάστημα ψαριών ή κατοικίδιων ζώων. Δείτε αν θα δεχτούν τα ανεπιθύμητα ψάρια σας. Ορισμένα θα σας πληρώσουν ακόμη και μια μικρή τιμή γι’ αυτά.
- Ρωτήστε άλλους ιδιοκτήτες ψαριών. Διαφημιστείτε αν χρειαστεί. Μπορεί να εκπλαγείτε από το πόσοι ιδιοκτήτες ψαριών είναι πρόθυμοι να υιοθετήσουν τα ψάρια σας.
- Αναζητήστε μια τοπική λέσχη ψαριών. Ελέγξτε για να δείτε αν υπάρχει μια λέσχη ψαριών στην περιοχή σας. Οι πιθανότητες είναι ότι κάποιος από τη λέσχη θα αναλάβει ευχαρίστως το ψάρι σας.
- Κάντε δωρεά σε ένα σχολείο, ένα γηροκομείο ή ένα γραφείο. Οποιοδήποτε μέρος που διαθέτει ενυδρείο μπορεί να δεχτεί να πάρει τα ψάρια σας. Αν δεν έχουν ενυδρείο, σκεφτείτε να δωρίσετε το δικό σας. Τα γηροκομεία και τα σχολεία συχνά καλωσορίζουν τέτοιες δωρεές, και μπορεί να εκπίπτουν ακόμη και από τη φορολογία.
Τα άρρωστα ψάρια είναι λίγο πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Δεν μπορούν να χαριστούν, αλλά δεν πρέπει ποτέ να πεταχτούν στις τοπικές υδάτινες οδούς ή να ξεπλυθούν. Τα άρρωστα ψάρια που δεν μπορούν να θεραπευτούν θα πρέπει να υποβάλλονται γρήγορα και ελεήμονα σε ευθανασία, προτού απορριφθούν σε σφραγισμένη πλαστική σακούλα στα σκουπίδια που πηγαίνουν σε υγειονομική χωματερή. Συμβουλευτείτε τον τοπικό σας κτηνίατρο εάν χρειάζεστε βοήθεια για την ευθανασία των ψαριών, καθώς διαθέτουν αναισθητικά που μπορούν να προστεθούν στο νερό για την ασφαλή και γρήγορη ευθανασία των ψαριών.
