Οι θαλάσσιες ανεμώνες Aiptasia μπορούν να υπερπλημμυρίσουν το ενυδρείο υφάλου σας αφού βγουν από ζωντανό βράχο. Η απλή αφαίρεσή τους οδηγεί απλώς σε έκρηξη του πληθυσμού, καθώς κάθε κομμάτι μπορεί να αναπτυχθεί σε μια άλλη ανεμώνη.
Τι είναι η θαλάσσια ανεμώνη aiptasia;
Οι θαλάσσιες ανεμώνες Aiptasia -γνωστές και ως γυάλινες ανεμώνες ή ανεμώνες σωλήνων- είναι ένα ευκαιριακό είδος που συχνά μπαίνει στα ενυδρεία θαλασσινού νερού πάνω σε υφάλους ή κοράλλια. Μπορούν να πολλαπλασιαστούν γρήγορα και να μονοπωλήσουν γρήγορα ένα ενυδρείο, ανταγωνιζόμενες για τροφή και χώρο. Μπορούν επίσης να τσιμπήσουν άλλα ψάρια και καρκινοειδή σε ένα ενυδρείο.
Οι λύσεις για την απομάκρυνσή τους περιλαμβάνουν χημικές μεθόδους, την εισαγωγή θηρευτών και το ωσμωτικό σοκ. Μάθετε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα καθεμιάς από αυτές τις λύσεις.
Τρόποι για να σκοτώσετε τις θαλάσσιες ανεμώνες Aiptasia
Ένας τρόπος για να σκοτώσετε τις θαλάσσιες ανεμώνες aiptasia σε ένα ενυδρείο θαλασσινού νερού είναι η έγχυσή τους με ένα από τα παρακάτω χημικά ή υγρά διαλύματα. Όταν χρησιμοποιείτε αυτή τη μέθοδο, θα πρέπει να εγχέετε το διάλυμα της επιλογής σας απευθείας στο στέλεχος της ανεμώνης με βελόνα και σύριγγα. Εάν εργάζεστε με ένα καυστικό χημικό προϊόν, είναι συνετό να φοράτε προστατευτικά γυαλιά και γάντια για τα μάτια, για προληπτικούς λόγους.
Συμπυκνωμένος χυμός λεμονιού σε μπουκάλι
Ο φθηνός εμφιαλωμένος χυμός λεμονιού δίνει άμεσα αποτελέσματα. Είναι ασφαλής για ένα ενυδρείο υφάλου και εύκολος στην εφαρμογή του. Κάντε ενέσεις χυμού λεμονιού 0,5 ml στη βάση κάθε ανεμώνης χρησιμοποιώντας μια σύριγγα.
Υδροξείδιο του νατρίου
Όταν χρησιμοποιείτε αυτό το χημικό για ενέσεις, μπορεί να αναμιχθεί αρκετά ισχυρό για μια ορισμένη θανάτωση. Η αφαίρεση του βράχου από το ενυδρείο και η στάλαξη του διαλύματος υδροξειδίου του νατρίου πάνω στην ανεμώνη δίνει ποσοστό θνησιμότητας 100 τοις εκατό. Όταν πρέπει να φτάσετε σε μια ανεμώνη που έχει το πόδι της ενσωματωμένο σε μια σχισμή, το ποσοστό θνησιμότητας είναι μόνο περίπου 50 τοις εκατό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πρέπει να μαντέψουμε πού να βάλουμε το διάλυμα και δεν το βάζουμε στο σωστό σημείο.
Προειδοποίηση
Όταν αναμιγνύεται σε συμπυκνωμένο διάλυμα, το υδροξείδιο του νατρίου μπορεί να αφαιρέσει το δέρμα από τα χέρια σας ή άλλα μέρη του σώματός σας. Φοράτε προστατευτικό ρουχισμό, γάντια και γυαλιά κατά το χειρισμό.
Υδροξείδιο του ασβεστίου
Η έγχυση αϊπτασιών με υδροξείδιο του ασβεστίου (kalkwasser) σε πυκνό διάλυμα είναι μία από τις πιο κοινές μεθόδους που χρησιμοποιούνται. Η ομοφωνία είναι ότι λειτουργεί μεν, αλλά δεν είναι πολύ αποτελεσματική αν δεν γίνει σωστά. Το ποσοστό θανάτωσης είναι χαμηλό εάν το υδροξείδιο του ασβεστίου δεν εγχέεται απευθείας σε αυτό και εάν το διάλυμα δεν είναι αρκετά ισχυρό. Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι αν προσπαθήσετε να σκοτώσετε πάρα πολλές aiptasia ταυτόχρονα, μπορεί να προκληθεί πρόβλημα με το επίπεδο pH στο ενυδρείο σας, προσθέτοντας πολύ υδροξείδιο του ασβεστίου ταυτόχρονα.
Υπεροξείδιο του υδρογόνου
Όταν εγχέεται στην ανεμώνη aiptasia, το υπεροξείδιο του υδρογόνου τη σκοτώνει αρκετά γρήγορα.
Συμβουλή
Η χρήση ζεστού νερού δεν λειτουργεί πολύ καλά και οι πιθανότητες να βοηθήσει να απαλλαγείτε από την αϊπτάζια είναι αρκετά μικρές. Μια άλλη κακή πρόταση είναι η χλωρίνη και ο θειικός χαλκός, τα οποία μπορούν να είναι τοξικά σε ένα ενυδρείο.
Χρήση θηρευτών για να σκοτώσετε τις ανεμώνες Aiptasia
Στην προσπάθεια να βρεθεί ένας φυσικός τρόπος για την εξάλειψη των ανεμώνων aiptasia από τα ενυδρεία θαλασσινού νερού, έχουν βρεθεί ορισμένα θαλάσσια ζώα που θα καταβροχθίσουν τις ενοχλητικές aiptasia με ευχαρίστηση. Ωστόσο, προτού αποφασίσετε να εισαγάγετε ένα τέτοιο ψάρι, γαρίδα, γυμνοβράγχιο ή άλλα ζώα στο ενυδρείο σας, λάβετε υπόψη σας και τα μειονεκτήματα, ειδικά σε συστήματα δεξαμενών υφάλου:
- Τα περισσότερα από τα προτεινόμενα ψάρια θα διαλέξουν και θα φάνε διάφορα είδη μαλακών και πέτρινων κοραλλιών, ζωοανθίδες, θαλάσσια στρώματα και πολύποδες.
- Πολλοί από τους θηρευτές τρέφονται φυσικά με διάφορους τύπους τόσο αδρανών όσο και κινητών ασπόνδυλων, όπως άλλες θαλάσσιες ανεμώνες, φτερωτές και άλλα σωληνοειδή σκουλήκια, μύδια, αχινούς και καρκινοειδή. Εκείνα που μπορεί να μην τα τρώνε αρχικά, μόλις καταναλωθούν όλες οι αϊπτάζιες, κατά πάσα πιθανότητα θα αναζητήσουν και εναλλακτικές πηγές τροφής, όπως αυτές.
- Ορισμένα είδη είναι ευαίσθητα και δύσκολα στη φροντίδα τους σε αιχμαλωσία, κυρίως λόγω των εξειδικευμένων απαιτήσεων διατροφής, αν δεν είστε έμπειρος ενυδρειολόγος, τα ζώα πολύ συχνά θα πεθάνουν από την πείνα.
- Τα μεμονωμένα δείγματα μπορεί να διαφέρουν ως προς την επιθυμία τους να φάνε την αϊπτάσια, ενώ και το μέγεθος των ανεμώνων μπορεί να αποτελεί παράγοντα. Επομένως, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι κάποιο συγκεκριμένο ζώο θα τις φάει σίγουρα.
Οι φυσικοί θηρευτές των ανεμώνων Aiptasia
Για τους παραπάνω λόγους, συνιστάται προσοχή όταν αποφασίζετε να προσθέσετε κάποιο από αυτά τα πιο συχνά προτεινόμενα ζώα στο ενυδρείο σας για την εξάλειψη των ανεμώνων aiptasia:
- Πεταλούδες: Auriga (Chaetodon auriga), raccoon (Chaetodon lunula), Klein’s (Chaetodon kleini), long-nosed (είδη του γένους Forcipiger), teardrop (Chaetodon unimaculatus) και copperband (Chelmon rostratus).
- Φιλεόψαρα: Υπάρχουν τέσσερα είδη φιλεόψαρων του γένους Acreichthys, αλλά το φιλεόψαρο με την τριχοειδή ουρά (Acreichthys tomentosus) από την περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού λέγεται ότι είναι ο απόλυτος επιλεγμένος φαγώτης των αϊπτασιών.
- Σφυρίδες: Η καστανή λευκοστίλβη ή γκινέικη σφυρίδα (Arothron meleagris) μπορεί να τρώει aiptasia, αλλά αναπτύσσεται σε πολύ μεγάλο μέγεθος. Ως εκ τούτου, τα είδη tobies ή sharp-nosed της υποοικογένειας Canthigastrinae μπορεί να είναι πιο κατάλληλα.
- Γαρίδες: Η “αληθινή” γαρίδα μέντας (Lysmata wurdemanni) είναι μακράν η κορυφαία επιλογή των ενυδρειόφιλων για να τρώει ανεμώνες aiptasia, αλλά το κόλπο με αυτήν είναι να βεβαιωθείτε ότι έχετε πάρει το σωστό είδος. Παρόλο που η γαρίδα camelback (Rhynchocienetes uritai) πολύ συχνά παρουσιάζεται λανθασμένα και πωλείται ως πραγματική γαρίδα μέντας, το είδος L. wurdemanni είναι αυτό που συνήθως τρέφεται με ανεμώνες aiptasia, ενώ η R. uritai πιθανότατα θα τις αγνοήσει. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η Lysmata californica ονομάζεται επίσης γαρίδα μέντας, αλλά είναι ενδημική στη δυτική ακτή της Βόρειας Αμερικής και δεν καταναλώνει aiptasia (επίσης δεν τα πάει καλά σε ενυδρείο που θερμαίνεται πάνω από τους 60 F).
- Ερημοκαβούρια: Σχεδόν πάντα ασφαλή για τον ύφαλο και ωφέλιμα για την κατανάλωση άλγης, ειδικότερα, ένα ή δύο από τα πιο κοινά ερημοκαβούρια με κόκκινα πόδια ή λευκές κηλίδες (Dardanus megistos) μπορεί να κάνουν το κόλπο.
- Nudibranches: Οι θαλάσσιοι γυμνοσάλιαγκες Berghia είναι μακράν η πιο δημοφιλής επιλογή επειδή είναι 100% ασφαλείς και αποτελεσματικές όταν χρησιμοποιούνται και φροντίζονται σωστά. Αυτά τα γυμνοβράγχια τρώνε αποκλειστικά aiptasia και θα πεθάνουν χωρίς την παρουσία τους, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να λάβετε μέτρα για να εξασφαλίσετε την επιβίωσή τους.
Καβούρι ερημίτης (Dardanus megistos) Reinhard Dirscherl / Getty Images
Υπαγωγή και άλλα διορθωτικά μέτρα
Εάν έχετε ανησυχίες σχετικά με την προσθήκη οποιουδήποτε από αυτά τα ζώα στο ενυδρείο σας, υπάρχει πάντα η επιλογή να απαλλαγείτε από τις aiptasia χρησιμοποιώντας θεραπεία οσμωτικού σοκ (OST), ή υαλουσιότητα. Αυτό είναι εύκολο να γίνει και λειτουργεί αρκετά καλά, αλλά δεν προορίζεται για χρήση σε συστήματα ενυδρείων υφάλων.
Υπάρχουν επίσης μη συνταγογραφούμενα φάρμακα που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για να στοχεύουν και να σκοτώνουν αυτές τις ανεμώνες και λέγεται επίσης ότι είναι προϊόντα ασφαλή για υφάλους.
