Η γάτα σας πιάνει ποντίκια, αρουραίους και αρουραίους – ή ίσως σκίουρους και σκίουρους; Οι γάτες λατρεύουν να κυνηγούν τρωκτικά κάθε είδους και συχνά φέρνουν στο σπίτι ό,τι πιάνουν. Δυστυχώς, μπορεί επίσης να φέρουν στο σπίτι ασθένειες τρωκτικών: λοιμώξεις, παράσιτα ή τοξίνες που προσβλήθηκαν από το θήραμά τους, μερικές από τις οποίες μπορεί να αποβούν μοιραίες αν δεν αντιμετωπιστούν. Η αναγνώριση των σημείων αυτών των ποικίλων ασθενειών, οι οποίες κυμαίνονται από γαστρεντερικές διαταραχές έως νευρολογικά προβλήματα, είναι ζωτικής σημασίας, διότι μπορεί να απαιτείται άμεση κτηνιατρική φροντίδα για να σωθεί η ζωή της γάτας σας.
Ποιες είναι οι ασθένειες των τρωκτικών;
Οι ασθένειες τρωκτικών είναι οι λοιμώξεις, οι ασθένειες ή οι τοξικότητες που μεταφέρονται και μεταδίδονται από είδη τρωκτικών. Σε αυτές περιλαμβάνονται η τοξοπλάσμωση, τα βακτήρια της πανώλης, ο ιός hantavirus, η τουλαραιμία, τα εντερικά παράσιτα και οι τοξίνες των τρωκτικοκτόνων.
Συμπτώματα ασθενειών τρωκτικών στις γάτες
Τα συμπτώματα των ασθενειών που μεταδίδονται από αρουραίους στις γάτες είναι μερικές φορές σοβαρά και μπορεί να επηρεάσουν πολλαπλά σωματικά συστήματα από το κεφάλι μέχρι την ουρά. Πολλά από τα παρακάτω συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν με περισσότερες από μία ασθένειες, οπότε η γνώση των συγκεκριμένων χαρακτηριστικών κάθε ασθένειας και του(των) μέρους(-ων) του σώματος που επηρεάζουν θα βοηθήσει στον προσδιορισμό της αιτίας και της κατάλληλης θεραπείας.
Συμπτώματα
- Λήθαργος
- Γαστρεντερικά προβλήματα (εμετός, διάρροια)
- Αναπνευστικά προβλήματα (ρινική αποστράγγιση, φτέρνισμα ή βήχας)
- Βλάβες στο στόμα
- Απώλεια βάρους
- Πυρετός
- Διευρυμένοι λεμφαδένες στο κεφάλι και το λαιμό
- Κοιλιακό άλγος
- Ίκτερος (κιτρίνισμα του δέρματος, των βλεννογόνων και του λευκού των ματιών)
- Οργανική ανεπάρκεια
- Χλωμά ούλα
- Απώλεια συντονισμού
- Επιληπτικές κρίσεις
Τύποι ασθενειών τρωκτικών στις γάτες
Υπάρχουν μερικές ασθένειες τρωκτικών που μπορεί να επηρεάσουν τις γάτες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι πιο σοβαρές είναι οι βακτηριακές ασθένειες, οι οποίες μεταδίδονται με την κατανάλωση τροφής ή το δάγκωμα από τρωκτικά. Τα παράσιτα είναι μια κοινή και θεραπεύσιμη ανησυχία, αλλά η παρουσία αυτών των παρασίτων μπορεί να είναι δύσκολη και χρονοβόρα για να αντιμετωπιστεί εάν μια γάτα συχνάζει στην ύπαιθρο. Η ασθένεια που οφείλεται σε δηλητηρίαση (κατανάλωση δηλητηριασμένου ποντικιού, για παράδειγμα) είναι επίσης ανησυχητική, επειδή μπορεί να αποβεί μοιραία.
Τοξοπλάσμωση
Η τοξοπλάσμωση είναι μία από τις πιο κοινές παρασιτικές ασθένειες στις γάτες. Η λοίμωξη αυτή προκαλείται από το παράσιτο Toxoplasma gondii. Η τοξοπλάσμωση μπορεί να προσβάλει πολλά ζώα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. Ωστόσο, η γάτα είναι ο ιδανικός ξενιστής για το Toxoplasma gondii επειδή είναι το μόνο ζώο στο οποίο αυτό το μικροσκοπικό παράσιτο μπορεί να ολοκληρώσει τον κύκλο ζωής του.
Οι γάτες μολύνονται από το Toxoplasma gondii με την κατάποση των κύστεων αυτού του παρασίτου. Τις περισσότερες φορές, αυτό συμβαίνει όταν οι γάτες τρώνε ποντίκια ή αρουραίους που έχουν μολυνθεί από το παράσιτο. Ωστόσο, μπορούν επίσης να το καταπιούν κατά τη διάρκεια της περιποίησης, αφού έρθουν σε επαφή με μολυσμένο χώμα ή περιττώματα.
Οι γάτες που έχουν μολυνθεί από τοξοπλάσμωση συχνά δεν παρουσιάζουν συμπτώματα.1 Σε σπάνιες περιπτώσεις, οι γάτες εμφανίζουν λήθαργο, γαστρεντερικά προβλήματα ή ακόμη και αναπνευστικά προβλήματα. Πολλές γάτες θα παραμείνουν σιωπηλοί μεταφορείς σε όλη τους τη ζωή.
Ο άνθρωπος μπορεί να προσβληθεί από τοξοπλάσμωση μετά το χειρισμό της άμμου γάτας που περιέχει το παράσιτο και την κατά λάθος κατάποση των μικροσκοπικών κύστεων. Μπορούν επίσης να κολλήσουν μετά από επαφή και κατάποση μολυσμένου κρέατος.2
Εντερικά παράσιτα
Πολλά τρωκτικά είναι μολυσμένα με κοινά εντερικά παράσιτα, όπως οι ταινιοσκώληκες, οι αγκυλοσκώληκες και οι στρογγυλοσκώληκες.3 Τα εντερικά παράσιτα μπορεί να προκαλέσουν διάρροια, εμετό και απώλεια βάρους. Ορισμένα εντερικά παράσιτα μπορούν να μεταδοθούν σε άλλα κατοικίδια ζώα ή ανθρώπους στο σπίτι.
Εάν η γάτα σας βγαίνει στην ύπαιθρο ή είναι γνωστό ότι πιάνει παράσιτα, συνιστάται η τακτική εξέταση κοπράνων για τον έλεγχο της παρουσίας εντερικών παρασίτων. Ο κτηνίατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει αντιπαρασιτικά φάρμακα για την αποπαρασίτωση της γάτας σας. Επιπλέον, ορισμένα μηνιαία προληπτικά φάρμακα κατά του σκουληκιού της καρδιάς και των ψύλλων θα αποπαρασιτώνουν τη γάτα σας με κάθε δόση.
Βακτήρια πανούκλας
Ορισμένα τρωκτικά μεταφέρουν την πανώλη, μια λοίμωξη που προκαλείται από το βακτήριο Yersinia pestis.4 Πρόκειται ουσιαστικά για το ίδιο βακτήριο που ευθύνεται για την πρόκληση της διαβόητης “μαύρης πανώλης” του Μεσαίωνα. Η πανούκλα μεταδίδεται συχνά από ψύλλους, αλλά οι γάτες μπορούν να μολυνθούν τρώγοντας το κρέας μολυσμένων τρωκτικών.
Οι γάτες που έχουν μολυνθεί από την Yersinia pestis μπορεί να παρουσιάσουν λήθαργο, κατάθλιψη, απώλεια όρεξης, εμετό, διάρροια, βήχα, μυϊκό πόνο και πυρετό. Η γάτα μπορεί να εμφανίσει διόγκωση λεμφαδένων, αλλοιώσεις στο στόμα και απώλεια βάρους.
Η θεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση αντιβιοτικών και την παροχή υποστηρικτικής φροντίδας. Όσο νωρίτερα ξεκινήσει η θεραπεία, τόσο καλύτερες είναι οι πιθανότητες επιβίωσης.
Είναι ασυνήθιστο για τον άνθρωπο να προσβληθεί από πανώλη. Όταν μολύνονται, αυτό συμβαίνει συνήθως μέσω τσιμπήματος ψύλλων. Τα συμπτώματα και η θεραπεία είναι σχετικά παρόμοια με εκείνα των γατών.
Λεπτοσπείρωση στις γάτες
Χανταϊός
Αρκετοί τύποι τρωκτικών είναι γνωστό ότι μεταφέρουν τον ιό του χανταϊού. Οι γάτες μπορεί να μολυνθούν από τον ιό hantavirus, αλλά δεν θα παρουσιάσουν συμπτώματα, επομένως ο ιός δεν είναι επικίνδυνος για αυτές. Επιπλέον, οι γάτες δεν μπορούν να μεταδώσουν τον ιό του χανταϊού στους ανθρώπους.
Ωστόσο, οι άνθρωποι μπορούν να εκτεθούν μέσω της επαφής με μολυσμένα τρωκτικά.5 Αν και οι σοβαρές επιπλοκές από τον ιό του χανταϊού είναι ασυνήθιστες στον άνθρωπο, η έκθεση μπορεί να οδηγήσει σε μια σοβαρή κατάσταση που ονομάζεται πνευμονικό σύνδρομο του ιού του χανταϊού.
Τουλαραιμία
Η τουλαραιμία είναι μια ασθένεια που προκαλείται από το βακτήριο Francisella tularensis που μεταφέρεται από τρωκτικά και κουνέλια. Αν και είναι ασυνήθιστη στις γάτες της Βόρειας Αμερικής, μπορεί να τις προσβάλει -συχνότερα στα τέλη της άνοιξης και το καλοκαίρι.
Η τουλαραιμία, που συνήθως αποκαλείται “πυρετός των κουνελιών”, προκαλεί γενικά αιφνίδιο υψηλό πυρετό, μεγάλους επώδυνους λεμφαδένες στο κεφάλι και το λαιμό, κοιλιακό άλγος, ίκτερο (κιτρίνισμα του δέρματος, των βλεννογόνων και του λευκού των ματιών) και ανεπάρκεια οργάνων.
Η τουλαραιμία διαγιγνώσκεται με εργαστηριακές εξετάσεις, όπως γενική αίματος (CBC), χημική εξέταση αίματος και ανάλυση ούρων. Μπορεί να χρειαστεί υπερηχογράφημα για να ελεγχθεί αν υπάρχουν μάζες στα εσωτερικά όργανα της γάτας.
Αυτή η λοίμωξη μπορεί να είναι θανατηφόρα, αλλά οι γάτες μπορούν να επιβιώσουν. Η θεραπεία πρέπει να είναι έγκαιρη και επιθετική, περιλαμβάνοντας αντιβιοτικά και υποστηρικτική φροντίδα.6
Τοξικότητα τρωκτικοκτόνων
Το τρωκτικοκτόνο ή ποντικοφάρμακο είναι ιδιαίτερα τοξικό για τις γάτες.7 Αυτή η τοξικότητα δεν μεταδίδεται τεχνικά από τα τρωκτικά στις γάτες- προκύπτει από την επαφή με δηλητήρια που έχουν σχεδιαστεί για να σκοτώνουν τρωκτικά. Οι γάτες μπορεί να φάνε ποντικοφάρμακο που έχει τοποθετηθεί μέσα και γύρω από το σπίτι. Συνηθέστερα, οι γάτες εκτίθενται στο δηλητήριο αφού φάνε ολόκληρο ή μέρος ενός τρωκτικού που το έχει καταπιεί.
Το τρωκτικοκτόνο είναι επικίνδυνο για τις γάτες, ακόμη και σε μικρές ποσότητες. Αυτά τα δηλητήρια μπορεί να προκαλέσουν λήθαργο, γαστρεντερικές διαταραχές, χλωμά ούλα, απώλεια συντονισμού και επιληπτικές κρίσεις.
Εάν υποψιάζεστε ότι η γάτα σας εκτέθηκε σε ποντικοφάρμακο, αναζητήστε αμέσως κτηνιατρική περίθαλψη, διότι συχνά απαιτείται επιθετική θεραπεία. Υπάρχουν διάφοροι τύποι ποντικοφάρμακου, οπότε τα συμπτώματα και οι θεραπείες ποικίλλουν. Η γνώση του τρωκτικοκτόνου με το οποίο ήρθε σε επαφή η γάτα σας θα βοηθήσει στον καθορισμό της κατάλληλης θεραπείας.
Πρόγνωση για γάτες με ασθένειες από τρωκτικά
Οι γάτες μπορούν να αναρρώσουν από ασθένειες που προκαλούνται από τρωκτικά, αλλά οι πιθανότητες επιβίωσης είναι καλύτερες με γρήγορη και επιθετική θεραπεία που είναι ειδική για τη συγκεκριμένη ασθένεια. Η καθυστέρηση στη θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε θανάτους από βακτηριακές λοιμώξεις (εκτός από τον ιό hantavirus) ή έκθεση σε τρωκτικοκτόνα.
Πώς να προλάβετε τις ασθένειες των τρωκτικών
Εάν δείτε τη γάτα σας με ένα νεκρό ή ετοιμοθάνατο τρωκτικό, προσπαθήστε να απομακρύνετε το τρωκτικό για να αποτρέψετε τη γάτα σας από το να το φάει.
Προειδοποίηση
Φοράτε πάντα γάντια όταν χειρίζεστε τρωκτικά. Ως πρόσθετο επίπεδο προστασίας από τον ιό hantavirus, συνιστάται επίσης μια μάσκα.
Μετά την έκθεση σε τρωκτικό, είναι σημαντικό να παρακολουθείτε στενά τη γάτα σας για αρκετές ημέρες. Επικοινωνήστε αμέσως με τον κτηνίατρό σας εάν η γάτα σας παρουσιάζει οποιαδήποτε σημάδια ασθένειας. Εάν η γάτα σας κυνηγάει τακτικά τρωκτικά, ενδέχεται να χρειαστεί να επισκέπτεστε τον κτηνίατρο πιο συχνά για να ελέγχετε για ασθένειες και παράσιτα.
Όλες οι γάτες θα πρέπει να λαμβάνουν όλο το χρόνο προφύλαξη από ψύλλους, αλλά αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό αν η γάτα σας βγαίνει στην ύπαιθρο και κυνηγάει.8 Εξετάστε επίσης την πρόληψη των κροτώνων.
Αποφύγετε τη χρήση τρωκτικοκτόνων γύρω από το σπίτι σας για να μειώσετε τον κίνδυνο έκθεσης σε ποντικοφάρμακο.
Ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να ελαχιστοποιήσετε την έκθεση είναι να κρατάτε τη γάτα σας μέσα στο σπίτι.
Εάν υποψιάζεστε ότι το κατοικίδιό σας είναι άρρωστο, καλέστε αμέσως τον κτηνίατρό σας. Για ερωτήσεις που σχετίζονται με την υγεία, συμβουλευτείτε πάντα τον κτηνίατρό σας, καθώς έχει εξετάσει το κατοικίδιό σας, γνωρίζει το ιστορικό υγείας του κατοικίδιου και μπορεί να κάνει τις καλύτερες συστάσεις για το κατοικίδιό σας. Πηγές άρθρων Το Point Pet χρησιμοποιεί μόνο πηγές υψηλής ποιότητας, συμπεριλαμβανομένων μελετών που έχουν αξιολογηθεί από ομότιμους, για να υποστηρίξει τα γεγονότα που περιέχονται στα άρθρα μας. Διαβάστε τη διαδικασία σύνταξής μας για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο ελέγχουμε τα γεγονότα και διατηρούμε το περιεχόμενό μας ακριβές, αξιόπιστο και αξιόπιστο.
-
Τοξοπλάσμωση στις γάτες. Cornell University College Of Veterinary Medicine.
-
Τοξοπλάσμωση. Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων.
-
Γαστρεντερικά παράσιτα των γατών. Κολέγιο Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Cornell.
-
Πανούκλα για κτηνιάτρους. Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων.
-
Hantavirus. Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων.
-
Τουλαραιμία στις γάτες. VCA Animal Hospitals.
-
Επισκόπηση της δηλητηρίασης από τρωκτικοκτόνα. Κτηνιατρικό εγχειρίδιο Merck.
-
Ψύλλοι. Κτηνιατρική Ακαδημία του Πανεπιστημίου Cornell.