Ακριβώς όπως και οι άνθρωποι, οι σκύλοι μπορούν να εμφανίσουν καταρράκτη. Στην πραγματικότητα, οι σκύλοι πάσχουν από καταρράκτη συχνότερα από οποιοδήποτε άλλο είδος. Αν και οι περισσότερες περιπτώσεις εντοπίζονται σε σκύλους ηλικίας άνω των πέντε ετών, ο καταρράκτης μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Ορισμένοι σκύλοι γεννιούνται με καταρράκτη ή τον αναπτύσσουν ως κουτάβια.
Τι είναι ο νεανικός καταρράκτης στους σκύλους;
Ο καταρράκτης είναι μια αδιαφάνεια του φακού στο μάτι ενός σκύλου ή κουταβιού. Ο φακός βρίσκεται ακριβώς πίσω από την κόρη του ματιού και είναι κανονικά διαφανής. Ο καταρράκτης παρεμβαίνει στη φυσιολογική όραση, εμποδίζοντας το επαρκές φως να φτάσει στον αμφιβληστροειδή χιτώνα.
Η αδιαφάνεια του φακού μπορεί να ποικίλλει από μια μικρή λευκή κηλίδα έως μια εντελώς αδιαφανή δομή που επηρεάζει ολόκληρο το φακό. Εάν ο φακός γίνει εντελώς αδιαφανής, το αποτέλεσμα είναι η τύφλωση. Ανάλογα με το βαθμό αδιαφάνειας, μπορεί να παρατηρήσετε θόλωση μέσα στο χώρο της κόρης του ματιού που μοιάζει με λευκό βόλι μέσα στο μάτι.
Ο καταρράκτης συχνά ταξινομείται ανάλογα με την ηλικία του σκύλου όταν αναπτύσσεται. Ο συγγενής καταρράκτης είναι παρών κατά τη γέννηση, ο νεανικός καταρράκτης αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της κουτακείας και ο γεροντικός καταρράκτης εμφανίζεται σε ηλικιωμένους σκύλους. Ο βαθμός θολότητας του φακού επηρεάζει επίσης την ταξινόμηση του καταρράκτη.
Γιατί ορισμένα κουτάβια εμφανίζουν καταρράκτη;
Διάφορα πράγματα μπορούν να οδηγήσουν σε αλλαγές του φακού που μετατρέπονται σε καταρράκτη. Ο τραυματισμός, καθώς και η επακόλουθη φλεγμονή, μπορεί να προκαλέσουν καταρράκτη. Όταν συμβαίνει αυτό, συνήθως επηρεάζει μόνο το ένα μάτι.
Ο καταρράκτης που προκύπτει από κακή διατροφή είναι πιθανός αλλά σπάνιος λόγω των σύγχρονων επιτευγμάτων στη διατροφή των σκύλων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο καταρράκτης είναι ιδιοπαθής, πράγμα που σημαίνει ότι η αιτία δεν μπορεί να προσδιοριστεί.
Οι σκύλοι συχνά υποφέρουν από γεροντικό ή “γηραιό” καταρράκτη. Πολλοί σκύλοι ηλικίας άνω των οκτώ ετών αναπτύσσουν κάποιο βαθμό θολότητας στον φακό του ματιού. Ο καταρράκτης στους σκύλους μπορεί επίσης να προκύψει από σακχαρώδη διαβήτη, όταν η πρωτεΐνη του φακού τραυματίζεται από μεταβολικές αλλαγές.
Τα κουτάβια που γεννιούνται με συγγενή καταρράκτη μπορούν να βελτιωθούν καθώς ωριμάζουν. Αυτό συμβαίνει επειδή ο φακός μέσα στο μάτι του κουταβιού μεγαλώνει μαζί με τον σκύλο. Όταν η περιοχή της θόλωσης στο φακό παραμένει στο ίδιο μέγεθος, μέχρι τη στιγμή που το κουτάβι ενηλικιώνεται, το προσβεβλημένο τμήμα του φακού είναι σχετικά μικρό. Μέχρι την ενηλικίωση, πολλοί σκύλοι που έχουν γεννηθεί με καταρράκτη είναι σε θέση να αντισταθμίσουν και να δουν “γύρω” από τη θόλωση.
Οι περισσότεροι καταρράκτες σκύλων είναι κληρονομικοί, ιδίως σε ορισμένες φυλές. Τα κανίς, τα κόκερ σπανιέλ, τα τεριέ της Βοστώνης, τα καρελιανά αρκουδοσκυλιά, τα συρματότριχα φοξ τεριέ, τα σιβηριανά χάσκι, τα γκόλντεν ριτρίβερ, τα παλαιά αγγλικά τσοπανόσκυλα και τα λαμπραντόρ ριτρίβερ αναφέρεται ότι προσβάλλονται συχνότερα.
Θεραπεία του νεανικού καταρράκτη στους σκύλους
Η θεραπεία μπορεί να μην είναι απαραίτητη έως ότου χαθεί μεγάλος βαθμός όρασης και ο καταρράκτης γίνει προβληματικός για το κουτάβι. Ένας καταρράκτης μπορεί να επηρεάσει μόνο ένα τμήμα του φακού και, κατά συνέπεια, ορισμένα σκυλιά παρουσιάζουν ελάχιστα σημάδια. Ο καταρράκτης που καλύπτει ολόκληρο τον φακό μπορεί να επιτρέπει ακόμα κάποια όραση, ώστε το κουτάβι να μπορεί να “βλέπει” γύρω από το θολό τμήμα.
Τα σκυλιά είναι ειδικοί στο να κάνουν προσαρμογές και να βασίζονται περισσότερο στην αίσθηση της όσφρησης και την ακοή για να αντισταθμίσουν τα προβλήματα όρασης. Συχνά, ακόμη και οι τυφλοί σκύλοι συνεχίζουν να τα καταφέρνουν καλά σε οικείο περιβάλλον, βασιζόμενοι στις άλλες οξείες αισθήσεις τους.
Δεν υπάρχει ιατρική θεραπεία που να αντιμετωπίζει ειδικά τον καταρράκτη. Εάν μπορεί να εντοπιστεί μια υποκείμενη αιτία, αυτή αντιμετωπίζεται όταν είναι δυνατόν. Για παράδειγμα, οι κτηνίατροι μπορούν να εργαστούν για να διορθώσουν τις διατροφικές ελλείψεις που προκάλεσαν καταρράκτη ή να θεραπεύσουν τη φλεγμονή που προέκυψε από τραυματισμό σε ένα μάτι.
Η μόνη γνωστή αποτελεσματική θεραπεία για τον καταρράκτη είναι η χειρουργική επέμβαση.
Χειρουργική επέμβαση καταρράκτη για σκύλους
Όταν ένα κουτάβι δυσκολεύεται να πλοηγηθεί λόγω απώλειας όρασης, η όραση μπορεί να αποκατασταθεί σχεδόν στο φυσιολογικό με χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, η επέμβαση αυτή δεν ενδείκνυται όταν ο καταρράκτης προκαλείται από φλεγμονή.
Οι ίδιες χειρουργικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται στους ανθρώπους για τον καταρράκτη εφαρμόζονται και στα κατοικίδια ζώα. Οι περισσότεροι κτηνίατροι οφθαλμίατροι σε ιδιωτικό ιατρείο ή σε πανεπιστήμιο μπορούν να κάνουν τη χειρουργική επέμβαση, η οποία γίνεται υπό γενική αναισθησία.
Ο ίδιος ο φακός περιέχεται σε ένα είδος κάψουλας, όπως ένα τσόφλι αυγού. Συνήθως, η χειρουργική επέμβαση αφαιρεί το μπροστινό μέρος του κελύφους και το περιεχόμενο στο εσωτερικό του, ενώ αφήνει άθικτο το πίσω μισό της κάψουλας/του κελύφους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αφαιρείται ολόκληρος ο φακός και μεταμοσχεύεται ένας νέος φακός για να αντικαταστήσει τον κατεστραμμένο φακό. Οι σκύλοι που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση γενικά τα πάνε αρκετά καλά.
