Πολυμυοσίτιδα στα σκυλιά

Η πολυμυοσίτιδα είναι μια μυϊκή νόσο στα σκυλιά και μπορεί να επηρεάσει όλους τους μυς του σώματος ενός σκύλου, καθιστώντας δύσκολη την άσκηση καθημερινής δραστηριότητας. Αυτή η ασθένεια ευτυχώς έχει επιλογές θεραπείας, αλλά είναι σημαντικό για έναν ιδιοκτήτη να αναγνωρίσει τα πιθανά σημάδια πολυμυοσίτιδας έτσι ώστε να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Τι είναι η πολυμυοσίτιδα στα σκυλιά?

Η πολυμυοσίτιδα είναι ένας τύπος μυοπάθειας ή μυϊκής πάθησης. Στην πολυμυοσίτιδα, οι μύες ενός σκύλου φλεγμονώνονται και οι ίνες νεκρώνονται ή πεθαίνουν. Ακόμα κι αν επηρεάζει όλους τους μυς ενός σκύλου αλλά δεν είναι μολυσματική ασθένεια που σημαίνει ότι δεν προκαλείται από βακτήρια, ιούς ή μύκητες που διαδίδονται μέσω του σώματος. Η πολυμυοσίτιδα μπορεί να είναι μια οξεία ή χρόνια πάθηση έτσι αυτό σημαίνει ότι για μερικά σκυλιά μπορεί να είναι μια συνεχής, μακροπρόθεσμη κατάσταση, αλλά για άλλους μπορεί να συμβεί γρήγορα και φαίνεται να πάει μακριά με τη θεραπεία. Ένας άλλος τύπος πολυμυοσίτιδας ονομάζεται δερματομυοσίτιδα και περιλαμβάνει δερματικές βλάβες δέρματος εκτός από τα μυϊκά προβλήματα, αλλά η τακτική πολυμυοσίτιδα επηρεάζει μόνο τους μυς.

Τα συμπτώματα της πολυμυοσίτιδας στα σκυλιά

Τα σκυλιά με πολυμυοσίτιδα εμφανίζουν αρκετά συμπτώματα που αποδεικνύουν ότι οι μύες τους δεν λειτουργούν κανονικά.

Η συνολική αδυναμία και ο λήθαργος εμφανίζονται συνήθως ενδείξεις πολυμυοσίτιδας μαζί με μυϊκούς πόνους. Λόγω αυτών των συμπτωμάτων, ένας σκύλος μπορεί να κλαίει όταν σηκώνεται από το πάτωμα ή πηδά πάνω στα έπιπλα. Μπορούν ακόμη και να κλαίνε στον πόνο όταν είναι κατοικίδιο ζώο αν βιώνουν ακραίο μυϊκό πόνο, αλλά άλλοι θα παραμείνουν στωικοί ή απλώς limp ή να κρατήσει επώδυνα πόδια. Το πόνο ή ο πόνος μπορεί να κάνει έναν σκύλο καταθλιπτικό και να φαίνεται λιγότερο διατεθειμένος να θέλει να παίζει και να συμμετέχει σε κανονικές δραστηριότητες.

Καθώς οι μυϊκές ίνες πέφτουν, οι μύες θα σπαταληθούν έτσι ώστε να παρατηρηθεί απώλεια βάρους και ορατή ατροφία των μυών. Αυτό είναι συνήθως πιο εμφανές στα πίσω πόδια, κατά μήκος της πλάτης, και στο κεφάλι όπου το δέρμα μπορεί να φαίνεται να βυθίζεται στο κρανίο.

Σημάδια πολυμυοσίτιδας στα σκυλιά

• Αδυναμία
• Λήθαργος
• Μυϊκός πόνος
• Ελαφρότητα ή σκασίματα
• Κατάθλιψη
• Απώλεια βάρους
• Σπατάλη μυών
• Δερματικές βλάβες

Σε σκύλους με μορφή δερματομυοσίτιδας από πολυσοσίτιδα, θα παρατηρηθούν δερματικές βλάβες ή πληγές. Αυτές οι βλάβες είναι γεμάτες με πύον, ένα παχύ υλικό γεμάτο με βακτήρια και λευκά αιμοσφαίρια.

Αιτίες της πολυμυοσίτιδας στα σκυλιά

Η πολυμυοσίτιδα θεωρείται ότι είναι μια κατάσταση που προκαλείται από ανοσία και συχνά παρατηρείται μαζί με μερικές άλλες ασθένειες που προκαλούνται από ανοσία, όπως η μεγαλοϊσοφαγία. Λόγω της επικράτησης σε ορισμένες φυλές, μπορεί επίσης να υπάρχει ένα γενετικό συστατικό, αλλά κανείς δεν καταλαβαίνει πλήρως τι προκαλεί αυτή τη νόσο σε σκύλους.

Διάγνωση της πολυμυοσίτιδας στα σκυλιά

Εάν υπάρχει υπόνοια για πολυμυοσίτιδα, ο κτηνίατρός σας θα κάνει μια πλήρη φυσική εξέταση στο σκυλί σας και θα συζητήσει τα συμπτώματα που έχετε δει στο σπίτι. Δοκιμές αίματος και ούρων μαζί με ακτίνες Χ μπορεί να συνιστώνται για να αποκλείσουν άλλες ασθένειες και τραυματισμούς και να ελεγχθούν οι αλλαγές σε ένα ένζυμο μυών που ονομάζεται κρεατινική κινάση (CK). Ενίοτε θα διεξάγονται δοκιμές ηλεκτρομυογραφίας (EMG) για την ανίχνευση ανωμαλιών στην ηλεκτρική δραστηριότητα των μυϊκών ιστών. Εάν υπάρχει ακόμα υποψία πολυμυοσίτιδας, μπορεί να χρειαστεί βιοψία μυών για να γίνει διάγνωση και να γίνει έλεγχος για νέκρωση μυών και φλεγμονή σε μικροσκοπικό επίπεδο.

Θεραπεία της πολυμυοσίτιδας σε σκύλους

Δεν υπάρχει θεραπεία για την πολυμυοσίτιδα, αλλά οι θεραπείες είναι συνήθως αποτελεσματικές στη διαχείριση των συμπτωμάτων της νόσου. Περιστασιακά, όμως, τα συμπτώματα είναι τόσο σοβαρά και η θεραπεία δεν μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά τον πόνο και την αδυναμία, έτσι τα σκυλιά με πολυμυοσίτιδα πρέπει να υποβληθούν σε ευθανασία.

Τα στεροειδή μαζί με τα ανοσοκατασταλτικά συνήθως συνταγογραφούνται για τη θεραπεία της πολυμυοσίτιδας αλλά μπορεί επίσης να χρειαστούν φάρμακα περιορισμού της δραστηριότητας και πόνου. Αν είναι η μορφή δερματομυοσίτιδας της πολυμυοσίτιδας, τότε πιθανόν να συνταγογραφούνται αντιβιοτικά. Οι ταυτόχρονες ασθένειες όπως η μεγαλοϊοφαγία μπορεί να καταστήσουν πιο δύσκολη τη διαχείριση της πολυμυοσίτιδας, αλλά οι υποτροπές της νόσου μπορούν να συμβούν ανεξάρτητα. Τα στεροειδή και τα ανοσοκατασταλτικά μπορεί να χρειαστεί να χορηγηθούν μακροπρόθεσμα ανάλογα με τη σοβαρότητα της νόσου.

Πώς να αποτρέψετε την πολυμυοσίτιδα στα σκυλιά

Επειδή η πολυμυοσίτιδα είναι πιθανότατα μια ασθένεια που προκαλείται από ανοσία, είναι ακόμα άγνωστο αν υπάρχουν ή όχι κάποιοι τρόποι να αποφευχθεί η εμφάνισή της. Ορισμένες φυλές σκύλων έχουν δείξει ότι είναι πιο πιθανό να αναπτυχθούν από άλλες, παρόλο που υπάρχει πιθανότητα να υπάρχει ένα γενετικό συστατικό. Οι φυλές σε κίνδυνο περιλαμβάνουν:

• Newfoundlands
• Μπόξερ
• Ακατέργαστες επικαλυμμένες κόlies (δερματομυοσίτιδα)
• Shetland sheepdogs (δερματομυοσίτιδα)
• Αυστραλιανά σκυλιά βοοειδών (δερματομυοσίτιδα)

Εάν ένας σκύλος έχει πολυμυοσίτιδα, δεν είναι καλός υποψήφιος για αναπαραγωγή στην περίπτωση που πρόκειται για γενετικά κληρονομική νόσο.